بحر طویل

می‌نویسم : بچه‌های من تولدتون مبارک...

 

و نمی‌دونم هر کدومشون الان کجاست، خوابه یا بیدار؟ از گرسنه‌گی بعد نماز خوابش نبرده یا خروپف می‌کنه، دهنش بازه یا پتو رو کشیده رو سرش. نیستم که از ترسم پتو رو بکشم کنار.

می‌فرستمش و فکر می‌کنم توی کل عمرم و همه ماجراجویی هایی که روی زمین چت کردن داشتم، آیا پیامی غم انگیز تر از این فرستادم؟ «بچه‌های من تولدتون مبارک.»... برای خودش بحر طویل و روضه‌ایه...