بی‌رحم

بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم تنها چیزی که تو با خودت نبرده‌ای «نماندنت» است.

تو حتا خاطره‌هایی را که قطعن قسمتی‌شان سهم من است، بار زده‌ای و برده‌ای.

تو حتا اشک‌های مرا به اسارت برده‌ای و این خیلی بی‌انصافی‌ست.

اگر قلبم نه، اشک‌های من ارثیه‌ی ازلی و ابدی من از این دنیای ملموسند.

تو خیلی بی‌رحمی.

نمی‌دانم اصلن چه‌طور باید این را ثابت کرد وقتی نزدیک است اسمت را رئوف بگذارند.