دور باطل

می‌نویسم : آرامش از من گریزان است.

می‌گوید : تو از من.

می‌گویم : من خوب نیستم.

می‌گوید : تو خوب ترین آدمی که دیده‌ام.

می‌گویم : من ساده‌تر از نوشته‌های منم.

می‌گوید : ساده برای من یعنی خوب.

می‌گویم : خوب نگاه کن.

می‌گوید : خوب تر از این نمی‌توانم ببینمت.

 

حافظ اما می‌گوید : خطاکاری ؛ چه بخواهی چه نخواهی. چه بمانی چه بروی. چه دیر کنی چه تعجیل.

 

این هم سهم من از گناهان بی‌اختیار و ناخواسته که معتاد شده‌ام به توبه‌های بی‌حاصل ازشان.

 

من چه کرده بودم؟

 

 

 

- دستم بهل، دل را نبین