ما

ایهاالناس

ما بر شما به شیوه‌ی علی عدالت بر قرار می‌کنیم. ما بر شما حکومت می‌کنیم. شما خرابید. ما بلدیم. ما درستتان می‌کنیم. شما نفهمید. ما در قبال نفهمی شما مسئولیم و به نام اسلام نجاتتان می‌دهیم. حیا و غیرت ندارید. باید بدارید. راه دیگری نیست، ما به زور به شما می‌‌چپانیمشان. ما پرچم حکومت اسلامی بلند می‌کنیم و خرمان که از پل گذشت و میزهامان که محکم شد، صداقتتان در رأی به جمهوری اسلامی را هی توی چشمتان می‌کنیم و آزادی را از دماغتان در می‌آوریم ؛ یعنی اگر ما را نمی‌خواهید بروید یک جای دیگر، حالا که ما قدرت داریم، اهمیتی ندارد اگر این‌جا دنیا آمده‌اید، خوشتان نمی‌آید، از وطن خودتان به توهین آمیزترین راه ها بروید گم شوید و به تحقیرآمیز ترین راه‌ها خودتان را بچپانید توی مرزهای غربیان طاغوتی و شیطان صفتان حرام زاده و حرام خوار.

برای غد بازی ها و کوتاه نیامدن های ما جان بگذارید وسط به اسم مملکت و دین و ناموس، بمیرید تا ما فرزندانتان را موقع تحصیل از زیر فرش به فوق عرش برسانیم و بقیه مغزهای حد متوسط هم بروند بمیرند، می‌خواستند تیزهوش باشند. خلاقیت هم حدی دارد، بچه‌های بدبختتان را بدهید دست ما تا به اسم اسلام و ادب و احترام، راه و بی‌راه خفه کنیمشان تا خفه شدن را و قالب گرفتن در چهارچوب های غیرمنطقی را بپذیرند در حالی که بعد از خواندن شعرهای ترجمه شده‌ی شکسپیر و شعرهای حافظ توی کتاب ها سعی می‌کنیم الکی مثلاً برهان ابن سینا را فرو کنیم توی مخ‌هاشان تا از بیم خنگ بودن وجوب وجود خالق را بپذیرند. بعد هم یادشان بدهیم همه چیز به‌شان ربط دارد از لباس پوشیدن تا نیات باطنی افراد اما کمال روحی و اخلاق خودشان نه. بدهیدشان دست ما تا گند بزنیم توی خوبی‌هاشان با روش‌هایی موسوم به روان‌شناسی اسلامی...

ادای مؤمن بودن در بیاورید تا قدرتمان را با شما تقسیم کنیم. اسلام بدارید چرا که اسلام هویت و شأن زن را بهبود می‌بخشد و ما طی سالیان گند تر می‌زنیم توی نگون بختی زن بودن و ایران را کشور مردان سربلند می‌سازیم. اسلام بدارید چرا که اسلام دین محبت و مهربانی و گذشت و برادری‌ست و پیامبر اسلام پیامبر لب‌خند و بخشش است... تا ما فرزندانمان را بفرستیم همان ممالک طاغوتی باز گردانیمشان به عذابتان، مثل پشگل له کنندتان، برای جان هاتان چنان ارزش قائل باشند که بی‌راه و راه بکشندتان. دارتان بزنند. ای بمیرید حاملانِ ژن‌های بد. 

یک عمر عواطف و احساسات و افکار خود را به ما بسپارید تا طوری به بادشان بدهیم که وقتی خودمان داریم داد می‌زنیم به بادشان داده‌ایم از درد بشکنید و برای بقا هی دلیل‌های قانع نکننده برای نپذیرفتن حقایق و مقابله با آگاهی برای خودتان ردیف کنید و از آن جایی که به نسلتان خورانده‌ایم [فحش] بر «دشمن»٬ به هر یابویی که اعتراض کرد بگویید [فحش] بر تو که چون ما نمی‌اندیشی، اساساً سوالاتت غلطند. [فحش] مغالطه می‌کنی [واژه‌های قلمبه و همان قضیه‌ی برهان ابن سینا].

آخرش هم بیایید توی خیابان ها حرکات معنا دار بکنید تا معنا را در عالم معنا نشانتان بدهیم. اعتراض کنید تا بمیریدتر.

توی حوزه درس بخوانید تا ما چاله‌های هویتی شما را پر کنیم و عقده های شخصیتیتان را باز ؛ یعنی یک عمر آن آیه‌ی «گروهی از شما...» را طوری براتان تفسیر کنیم که «یاد بگیرید» برترید از آنان که علم دین و فقه نیندوخته‌اند. هوا برتان دارد که از کل کشور و مردم طلب دارید، یک منبع عظیم اقتصادی برای هیچ بودنتان و حتی اضافی بودنتان و پشه بودنتان از کل سرمایه و مردم کشور طلب کنید که کشور قحطی زده‌ی خودتان را تأسیس کنید به تقلید از واتیکان مسیحیانی که خلاف حرف دینتان عنبر نصارا می‌خوانیمشان ما هم. تازه آن هم نه برای چیزی شبیه شراکت، برای اعلام استقلال از هر لحاظ... آخرش هم خاک بر سر کردهای جدایی طلب و مرگ بر اسرائیل اشغالگر.

کیستیم ما؟ جهنمِ شما پیش از مرگ. کریه‌تر از پیرزنی که در نقش دنیا بزک کرده بود... عذاب مدت‌دار شما و لا مفرّ لکم من حکومتنا...