دلم به بوی تو آغشته است...
سپیده دمان
کلمات سرگردان برمیخیزند و
خوابآلوده دهان مرا میجویند
تا از تو سخن بگویم..
کجای جهان رفتهای؟
نشان قدم هایت
چون دان پرندهگان
همه سویی ریختهاست.

باز نمیگردی، میدانم
و شعر،
چون گنجشک بخارآلودی
بر بام زمستانی
به پاره یخی
بدل خواهد شد...
شمس لنگرودی